πρεσβυτερεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πρεσβυτερεῖον	τὰ	πρεσβυτερεῖᾰ
γενική	τοῦ	πρεσβυτερείου	τῶν	πρεσβυτερείων
δοτική	τῷ	πρεσβυτερείῳ	τοῖς	πρεσβυτερείοις
αιτιατική	τὸ	πρεσβυτερεῖον	τὰ	πρεσβυτερεῖᾰ
κλητική ὦ!		πρεσβυτερεῖον		πρεσβυτερεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πρεσβυτερείω
γεν-δοτ	τοῖν		πρεσβυτερείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

πρεσβυτερεῖον, -ου ουδέτερο

• άλλη μορφή του πρεσβυτέριον