πλοιάριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πλοιάριον	τὰ	πλοιάριᾰ
γενική	τοῦ	πλοιαρίου	τῶν	πλοιαρίων
δοτική	τῷ	πλοιαρίῳ	τοῖς	πλοιαρίοις
αιτιατική	τὸ	πλοιάριον	τὰ	πλοιάριᾰ
κλητική ὦ!		πλοιάριον		πλοιάριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πλοιαρίω
γεν-δοτ	τοῖν		πλοιαρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πλοιάριον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πλοιάριον, -ου ουδέτερο

• (ναυτικός όρος) υποκοριστικό του πλοῖον: πλοιάριο

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πλοιάριον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πλοιάριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.