παρωνυχίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παρωνυχίς	αἱ	παρωνυχίδες
γενική	τῆς	παρωνυχίδος	τῶν	παρωνυχίδων
δοτική	τῇ	παρωνυχίδῐ	ταῖς	παρωνυχίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παρωνυχίδᾰ	τὰς	παρωνυχίδᾰς
κλητική ὦ!		παρωνυχίς*		παρωνυχίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρωνυχίδε
γεν-δοτ	τοῖν		παρωνυχίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρωνυχίς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική παρωνυχ(ία) + -ίς. Μορφολογικά αναλύεται σε παρ- + -ωνυχίς < ὀνυχ- (ὄνυξ) με συνθετική έκταση του όμικρον σε ωμέγα.

Ουσιαστικό

παρωνυχίς, -ίδος θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) παρωνυχίδα

Συγγενικά

• παρωνυχία
• → δείτε τη λέξη ὄνυξ

Πηγές

• παρωνυχίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.