πέρκη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πέρκη	αἱ	πέρκαι
γενική	τῆς	πέρκης	τῶν	περκῶν
δοτική	τῇ	πέρκῃ	ταῖς	πέρκαις
αιτιατική	τὴν	πέρκην	τὰς	πέρκᾱς
κλητική ὦ!		πέρκη		πέρκαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πέρκᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πέρκαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'βελόνη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πέρκη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πέρκη, -ης θηλυκό

• (ψάρι) η πέρκα

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πέρκη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πέρκη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.