πένταθλον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πένταθλον	τὰ	πένταθλᾰ
γενική	τοῦ	πεντάθλου	τῶν	πεντάθλων
δοτική	τῷ	πεντάθλῳ	τοῖς	πεντάθλοις
αιτιατική	τὸ	πένταθλον	τὰ	πένταθλᾰ
κλητική ὦ!		πένταθλον		πένταθλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πεντάθλω
γεν-δοτ	τοῖν		πεντάθλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πένταθλον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πένταθλον, -ου ουδέτερο

• πένταθλο

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πένταθλον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πένταθλον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.