οχυρώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

οχυρώνω < αρχαία ελληνική ὀχυρόω / ὀχυρῶ

Ρήμα

οχυρώνω (παθητική φωνή: οχυρώνομαι)

προετοιμάζω μια πόλη ή τοποθεσία απέναντι σε εχθρική επίθεση χτίζοντας ένα τείχος, οχυρό ή παίρνοντας άλλα αμυντικά μέτρα
(γενικότερα) ενισχύω την άμυνα

Συγγενικά

οχύρωμα
οχυρωματικός
→ δείτε τη λέξη οχυρός

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	οχυρώνω	οχύρωνα	θα οχυρώνω	να οχυρώνω		οχυρώνοντας
β' ενικ.	οχυρώνεις	οχύρωνες	θα οχυρώνεις	να οχυρώνεις	οχύρωνε
γ' ενικ.	οχυρώνει	οχύρωνε	θα οχυρώνει	να οχυρώνει
α' πληθ.	οχυρώνουμε	οχυρώναμε	θα οχυρώνουμε	να οχυρώνουμε
β' πληθ.	οχυρώνετε	οχυρώνατε	θα οχυρώνετε	να οχυρώνετε	οχυρώνετε
γ' πληθ.	οχυρώνουν(ε)	οχύρωναν οχυρώναν(ε)	θα οχυρώνουν(ε)	να οχυρώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		οχύρωσα	θα οχυρώσω	να οχυρώσω		οχυρώσει
β' ενικ.		οχύρωσες	θα οχυρώσεις	να οχυρώσεις	οχύρωσε
γ' ενικ.		οχύρωσε	θα οχυρώσει	να οχυρώσει
α' πληθ.		οχυρώσαμε	θα οχυρώσουμε	να οχυρώσουμε
β' πληθ.		οχυρώσατε	θα οχυρώσετε	να οχυρώσετε	οχυρώστε
γ' πληθ.		οχύρωσαν οχυρώσαν(ε)	θα οχυρώσουν(ε)	να οχυρώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω οχυρώσει	είχα οχυρώσει	θα έχω οχυρώσει	να έχω οχυρώσει
β' ενικ.	έχεις οχυρώσει	είχες οχυρώσει	θα έχεις οχυρώσει	να έχεις οχυρώσει
γ' ενικ.	έχει οχυρώσει	είχε οχυρώσει	θα έχει οχυρώσει	να έχει οχυρώσει
α' πληθ.	έχουμε οχυρώσει	είχαμε οχυρώσει	θα έχουμε οχυρώσει	να έχουμε οχυρώσει
β' πληθ.	έχετε οχυρώσει	είχατε οχυρώσει	θα έχετε οχυρώσει	να έχετε οχυρώσει
γ' πληθ.	έχουν οχυρώσει	είχαν οχυρώσει	θα έχουν οχυρώσει	να έχουν οχυρώσει

Μεταφράσεις

οχυρώνω

αγγλικά : fortify ^(en)
γαλλικά : fortifier ^(fr)