ξεπέταγμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ξεπέταγμα	τα	ξεπετάγματα
γενική	του	ξεπετάγματος	των	ξεπεταγμάτων
αιτιατική	το	ξεπέταγμα	τα	ξεπετάγματα
κλητική		ξεπέταγμα		ξεπετάγματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξεπέταγμα < ξεπετώ.

Ουσιαστικό

ξεπέταγμα ουδέτερο

1. Η ολοκλήρωση της ανάπτυξης ενός παιδιού.
2. Η γρήγορη διεκπεραίωση, επίλυση.
   Tο ξεπέταγμα της άσκησης.
3. Η γρήγορη, εντυπωσιακή ώθηση.
   Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της έδωσε το ξεπέταγμα που χρειαζότανε η καριέρα της.

Μεταφράσεις

    ξεπέταγμα