ξεκουμπώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ξεκουμπώνω < ξε + κουμπώνω

Προφορά

τυπογραφικός συλλαβισμός : ξε‐κου‐μπώ‐νω

Ρήμα

ξεκουμπώνω, αόρ.: ξεκούμπωσα, παθ.φωνή: ξεκουμπώνομαι, π.αόρ.: ξεκουμπώθηκα, μτχ.π.π.: ξεκουμπωμένος

ανοίγω κάτι (συνήθως ρούχο), βγάζοντας τα κουμπιά από τις κουμπότρυπες ή με την απελευθέρωση ενός παρεμφερή μηχανισμού
⮡ Ξεκούμπωσε το πουκάμισό σου!

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη κουμπί

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ξεκουμπώνω	ξεκούμπωνα	θα ξεκουμπώνω	να ξεκουμπώνω		ξεκουμπώνοντας
β' ενικ.	ξεκουμπώνεις	ξεκούμπωνες	θα ξεκουμπώνεις	να ξεκουμπώνεις	ξεκούμπωνε
γ' ενικ.	ξεκουμπώνει	ξεκούμπωνε	θα ξεκουμπώνει	να ξεκουμπώνει
α' πληθ.	ξεκουμπώνουμε	ξεκουμπώναμε	θα ξεκουμπώνουμε	να ξεκουμπώνουμε
β' πληθ.	ξεκουμπώνετε	ξεκουμπώνατε	θα ξεκουμπώνετε	να ξεκουμπώνετε	ξεκουμπώνετε
γ' πληθ.	ξεκουμπώνουν(ε)	ξεκούμπωναν ξεκουμπώναν(ε)	θα ξεκουμπώνουν(ε)	να ξεκουμπώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ξεκούμπωσα	θα ξεκουμπώσω	να ξεκουμπώσω		ξεκουμπώσει
β' ενικ.		ξεκούμπωσες	θα ξεκουμπώσεις	να ξεκουμπώσεις	ξεκούμπωσε
γ' ενικ.		ξεκούμπωσε	θα ξεκουμπώσει	να ξεκουμπώσει
α' πληθ.		ξεκουμπώσαμε	θα ξεκουμπώσουμε	να ξεκουμπώσουμε
β' πληθ.		ξεκουμπώσατε	θα ξεκουμπώσετε	να ξεκουμπώσετε	ξεκουμπώστε
γ' πληθ.		ξεκούμπωσαν ξεκουμπώσαν(ε)	θα ξεκουμπώσουν(ε)	να ξεκουμπώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ξεκουμπώσει	είχα ξεκουμπώσει	θα έχω ξεκουμπώσει	να έχω ξεκουμπώσει
β' ενικ.	έχεις ξεκουμπώσει	είχες ξεκουμπώσει	θα έχεις ξεκουμπώσει	να έχεις ξεκουμπώσει	έχε ξεκουμπωμένο
γ' ενικ.	έχει ξεκουμπώσει	είχε ξεκουμπώσει	θα έχει ξεκουμπώσει	να έχει ξεκουμπώσει
α' πληθ.	έχουμε ξεκουμπώσει	είχαμε ξεκουμπώσει	θα έχουμε ξεκουμπώσει	να έχουμε ξεκουμπώσει
β' πληθ.	έχετε ξεκουμπώσει	είχατε ξεκουμπώσει	θα έχετε ξεκουμπώσει	να έχετε ξεκουμπώσει	έχετε ξεκουμπωμένο
γ' πληθ.	έχουν ξεκουμπώσει	είχαν ξεκουμπώσει	θα έχουν ξεκουμπώσει	να έχουν ξεκουμπώσει
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί)
Παρακείμενος	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) ξεκουμπωμένο
Υπερσυντέλικος	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) ξεκουμπωμένο
Συντελ. Μέλλ.	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) ξεκουμπωμένο
Υποτακτική	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) ξεκουμπωμένο

Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ξεκουμπώνομαι	ξεκουμπωνόμουν(α)	θα ξεκουμπώνομαι	να ξεκουμπώνομαι
β' ενικ.	ξεκουμπώνεσαι	ξεκουμπωνόσουν(α)	θα ξεκουμπώνεσαι	να ξεκουμπώνεσαι
γ' ενικ.	ξεκουμπώνεται	ξεκουμπωνόταν(ε)	θα ξεκουμπώνεται	να ξεκουμπώνεται
α' πληθ.	ξεκουμπωνόμαστε	ξεκουμπωνόμαστε ξεκουμπωνόμασταν	θα ξεκουμπωνόμαστε	να ξεκουμπωνόμαστε
β' πληθ.	ξεκουμπώνεστε	ξεκουμπωνόσαστε ξεκουμπωνόσασταν	θα ξεκουμπώνεστε	να ξεκουμπώνεστε	(ξεκουμπώνεστε)
γ' πληθ.	ξεκουμπώνονται	ξεκουμπώνονταν ξεκουμπωνόντουσαν	θα ξεκουμπώνονται	να ξεκουμπώνονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ξεκουμπώθηκα	θα ξεκουμπωθώ	να ξεκουμπωθώ		ξεκουμπωθεί
β' ενικ.		ξεκουμπώθηκες	θα ξεκουμπωθείς	να ξεκουμπωθείς	ξεκουμπώσου
γ' ενικ.		ξεκουμπώθηκε	θα ξεκουμπωθεί	να ξεκουμπωθεί
α' πληθ.		ξεκουμπωθήκαμε	θα ξεκουμπωθούμε	να ξεκουμπωθούμε
β' πληθ.		ξεκουμπωθήκατε	θα ξεκουμπωθείτε	να ξεκουμπωθείτε	ξεκουμπωθείτε
γ' πληθ.		ξεκουμπώθηκαν ξεκουμπωθήκαν(ε)	θα ξεκουμπωθούν(ε)	να ξεκουμπωθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω ξεκουμπωθεί	είχα ξεκουμπωθεί	θα έχω ξεκουμπωθεί	να έχω ξεκουμπωθεί		ξεκουμπωμένος
β' ενικ.	έχεις ξεκουμπωθεί	είχες ξεκουμπωθεί	θα έχεις ξεκουμπωθεί	να έχεις ξεκουμπωθεί
γ' ενικ.	έχει ξεκουμπωθεί	είχε ξεκουμπωθεί	θα έχει ξεκουμπωθεί	να έχει ξεκουμπωθεί
α' πληθ.	έχουμε ξεκουμπωθεί	είχαμε ξεκουμπωθεί	θα έχουμε ξεκουμπωθεί	να έχουμε ξεκουμπωθεί
β' πληθ.	έχετε ξεκουμπωθεί	είχατε ξεκουμπωθεί	θα έχετε ξεκουμπωθεί	να έχετε ξεκουμπωθεί
γ' πληθ.	έχουν ξεκουμπωθεί	είχαν ξεκουμπωθεί	θα έχουν ξεκουμπωθεί	να έχουν ξεκουμπωθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι ξεκουμπωμένος - είμαστε, είστε, είναι ξεκουμπωμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν ξεκουμπωμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν ξεκουμπωμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι ξεκουμπωμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι ξεκουμπωμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι ξεκουμπωμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι ξεκουμπωμένοι

Μεταφράσεις

ξεκουμπώνω

γαλλικά : déboutonner ^(fr)