μπαρμπάτσι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μπαρμπάτσι	τα	μπαρμπάτσια
γενική		—		—
αιτιατική	το	μπαρμπάτσι	τα	μπαρμπάτσια
κλητική		μπαρμπάτσι		μπαρμπάτσια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπαρμπάτσι < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μπαρμπάτσι ουδέτερο

1. (ιδιωματικό): αυτός που φοράει κοντοβράκα, ο κοντοβρακάς που αφήνει γυμνές τις γάμπες του (στη μικρασιατική διάλεκτο)

   φαίνεται πως τα μπαρμπάτσια της Σμύρνης ξεχώριζαν για την ομορφιά τους, όπως μαρτυρά σχετικό σμυρναίικο τραγούδι:

   τση Σμύρνης τα μπαρμπάτσια στη Ρόδο αράξανε / τάδαν οι Ροδοπούλες κι αναστενάξανε

2. (ιδιωματικό) αφεντικό

   Οι Μαρουσιώτες αποκαλούνται μεταξύ τους Μπαρμπάτσια, από τη λέξη «μπαρμπάτσι» που θα πει αφεντικό (Το ήξερες ότι... - Ένα θέμα που πρέπει όλοι οι Αθηναίοι να διαβάσουν!, athensmagazine.gr, 22 Νοεμβρίου 2016)

Μεταφράσεις

    μπαρμπάτσι