μολύβδωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μολύβδωσῐς	αἱ	μολυβδώσεις
γενική	τῆς	μολυβδώσεως	τῶν	μολυβδώσεων
δοτική	τῇ	μολυβδώσει	ταῖς	μολυβδώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μολύβδωσῐν	τὰς	μολυβδώσεις
κλητική ὦ!		μολύβδωσῐ		μολυβδώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μολυβδώσει
γεν-δοτ	τοῖν		μολυβδωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μολύβδωσις < μολυβδῶ (κλίση -όω) + -σις (-ωσις) < αρχαία ελληνική μόλυβδος

Ουσιαστικό

μολύβδωσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) μολύβδωση

Πηγές

• μολύβδωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.