μητρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μητρότης	αἱ	μητρότητες
γενική	τῆς	μητρότητος	τῶν	μητροτήτων
δοτική	τῇ	μητρότητῐ	ταῖς	μητρότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μητρότητᾰ	τὰς	μητρότητᾰς
κλητική ὦ!		μητρότης		μητρότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μητρότητε
γεν-δοτ	τοῖν		μητροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μητρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μήτηρ, μητρ- + -ότης

Ουσιαστικό

μητρότης, -ητος θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) μητρότητα

Πηγές

• σελ.161, Τόμος 3 - Liddell, Henry George. Scott, Robert, Αν. Κωνσταντινίδης (εκδ.) Μέγα λεξικόν της ελληνικής γλώσσης. Μετάφραση: Ξενοφών Π. Μόσχος. Επιμέλεια: Μιχαήλ Κωνσταντινίδης. Τυπογραφικά Καταστήματα Ανέστη Κωνσταντινίδη (1901-1906). Ανατύπωση: Ι. Σιδέρης, χ.χ. Τόμοι 4. - online στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Μαθηματικών