μεσοστύλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	μεσοστῡλιο-
ονομαστική	τὸ	μεσοστύλιον	τὰ	μεσοστύλιᾰ
γενική	τοῦ	μεσοστυλίου	τῶν	μεσοστυλίων
δοτική	τῷ	μεσοστυλίῳ	τοῖς	μεσοστυλίοις
αιτιατική	τὸ	μεσοστύλιον	τὰ	μεσοστύλιᾰ
κλητική ὦ!		μεσοστύλιον		μεσοστύλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεσοστυλίω
γεν-δοτ	τοῖν		μεσοστυλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεσοστύλιον < μεσο- + στυλίον, υποκοριστικό του στῦλος

Ουσιαστικό

μεσοστύλιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (αρχιτεκτονική) το μεσοστύλιο

  άλλες μορφές: μεσόστυλον

Πηγές

• μεσοστύλιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.