λοξότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λοξότης	αἱ	λοξότητες
γενική	τῆς	λοξότητος	τῶν	λοξοτήτων
δοτική	τῇ	λοξότητῐ	ταῖς	λοξότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	λοξότητᾰ	τὰς	λοξότητᾰς
κλητική ὦ!		λοξότης		λοξότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λοξότητε
γεν-δοτ	τοῖν		λοξοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λοξότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική λοξό(ς) + -της

Ουσιαστικό

λοξότης θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή)
  1. η λοξότητα, πλάγια διεύθυνση
  2. αμφισημία

Πηγές

• λοξότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.