λέανσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λέανσῐς	αἱ	λεάνσεις
γενική	τῆς	λεάνσεως	τῶν	λεάνσεων
δοτική	τῇ	λεάνσει	ταῖς	λεάνσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	λέανσῐν	τὰς	λεάνσεις
κλητική ὦ!		λέανσῐ		λεάνσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λεάνσει
γεν-δοτ	τοῖν		λεανσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λέανσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική λεαίνω, λεαν- + -σις

Ουσιαστικό

λέανσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η λείανση

  άλλες μορφές: λείανσις

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη λεῖος

Πηγές

• λέανσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.