κύλισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κύλισῐς	αἱ	κυλίσεις
γενική	τῆς	κυλίσεως	τῶν	κυλίσεων
δοτική	τῇ	κυλίσει	ταῖς	κυλίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κύλισῐν	τὰς	κυλίσεις
κλητική ὦ!		κύλισῐ		κυλίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κυλίσει
γεν-δοτ	τοῖν		κυλισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κύλισις < κυλί(ω) + -σις

Ουσιαστικό

κύλισις, -εως θηλυκό

• κύλιση

  άλλες μορφές: κύλισμα

Σύνθετα

• ἀποκύλισις
• ἐκκύλισις
• περικύλισις
• προκύλισις
• σφαιροκύλισις

Πηγές

• κύλισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.