κρόταλον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κρόταλον	τὰ	κρόταλᾰ
γενική	τοῦ	κροτάλου	τῶν	κροτάλων
δοτική	τῷ	κροτάλῳ	τοῖς	κροτάλοις
αιτιατική	τὸ	κρόταλον	τὰ	κρόταλᾰ
κλητική ὦ!		κρόταλον		κρόταλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κροτάλω
γεν-δοτ	τοῖν		κροτάλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρόταλον < κρότ(ος) + -αλον

Ουσιαστικό

κρόταλον ουδέτερο

1. κρόταλο
2. κροτάλισμα
3. (λουλούδι) νάρκισσος

Πηγές

• κρόταλον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κρόταλον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.