κροτίς

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κροτίς	αἱ	κροτίδες
γενική	τῆς	κροτίδος	τῶν	κροτίδων
δοτική	τῇ	κροτίδι	ταῖς	κροτίσι(ν)
αιτιατική	τὴν	κροτίδα	τὰς	κροτίδας
κλητική ὦ!		κροτίς*		κροτίδες
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κροτίς < κρότ(ος) + -ίς· (μαρτυρείται από το 1870) στον πληθυντικό. Γράφει ο Κουμανούδης: ※  κροτίδες, αἱ κοινῶς τράκες, Γαλ. pétard

Ουσιαστικό

κροτίς, -ίδος θηλυκό

• η κροτίδα