κουτρουβάλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κουτρουβάλα	οι	κουτρουβάλες
γενική	της	κουτρουβάλας		—
αιτιατική	την	κουτρουβάλα	τις	κουτρουβάλες
κλητική		κουτρουβάλα		κουτρουβάλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουτρουβάλα < κουτρουβαλώ

Ουσιαστικό

κουτρουβάλα θηλυκό

1. το εσκεμμένο ή από ατύχημα πέσιμο που συνεχίζεται με μία τουλάχιστον τούμπα

Επίρρημα

κουτρουβάλα

1. με κουτρουβάλες, κουτρουβαλώντας

Συγγενικά

• κουτρουβάλημα
• κουτρουβάλιασμα

Μεταφράσεις

    κουτρουβάλα

γαλλικά : culbute (fr)