κοσμοφόρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κοσμοφόρος	οἱ	κοσμοφόροι
γενική	τοῦ	κοσμοφόρου	τῶν	κοσμοφόρων
δοτική	τῷ	κοσμοφόρῳ	τοῖς	κοσμοφόροις
αιτιατική	τὸν	κοσμοφόρον	τοὺς	κοσμοφόρους
κλητική ὦ!		κοσμοφόρε		κοσμοφόροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κοσμοφόρω
γεν-δοτ	τοῖν		κοσμοφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοσμοφόρος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κοσμοφόρος, -ου αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή)
  1. αυτός που κρατούσε τα κοσμήματα κατά την διάρκεια θρησκευτικών τελετών
  2. (αρχιτεκτονική) δικοσμητική ζωοφόρος

Πηγές

• κοσμοφόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.