κλῆθρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κλῆθρος	οἱ	κλῆθροι
γενική	τοῦ	κλήθρου	τῶν	κλήθρων
δοτική	τῷ	κλήθρῳ	τοῖς	κλήθροις
αιτιατική	τὸν	κλῆθρον	τοὺς	κλήθρους
κλητική ὦ!		κλῆθρε		κλῆθροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κλήθρω
γεν-δοτ	τοῖν		κλήθροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλῆθρος < κλήθρα

Ουσιαστικό

κλῆθρος αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (φυτό) το σκλήθρο

Πηγές

• κλῆθρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.