καταλαλητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καταλαλητής	οι	καταλαλητές
γενική	του	καταλαλητή	των	καταλαλητών
αιτιατική	τον	καταλαλητή	τους	καταλαλητές
κλητική		καταλαλητή		καταλαλητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταλαλητής < μεσαιωνική ελληνική καταλαλητής < αρχαία ελληνική καταλαλέω

Ουσιαστικό

καταλαλητής αρσενικό (θηλυκό: καταλαλήτρα)

• (λαϊκότροπο) αυτός που καταλαλεί

Συνώνυμα

• κακολόγος
• συκοφάντης

Μεταφράσεις

    καταλαλητής

→ δείτε τις λέξεις κακολόγος και συκοφάντης