καρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καρίς	αἱ	καρῖδες & καρίδες
γενική	τῆς	καρῖδος & καρίδος	τῶν	καρίδων
δοτική	τῇ	καρῖδῐ & καρίδῐ	ταῖς	καρῖσῐ(ν) & καρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καρῖδᾰ & καρίδᾰ	τὰς	καρῖδᾰς & καρίδᾰς
κλητική ὦ!		καρίς*		καρῖδες & καρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καρῖδε & καρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		καρίδοιν
Εξαίρεση: και με μακρό και με βραχύ γιώτα στο θέμα. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «καρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καρίς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

καρίς, -ῖδος/-ίδος θηλυκό

• (ιχθυολογία) μικρή ή μεγάλη γαρίδα

  ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Σφῆκες, στίχ. 1522 (1518-1522)

  ἄγ᾽, ὦ μεγαλώνυμα τέκνα | τοῦ θαλασσίου, | πηδᾶτε παρὰ ψάμαθον | καὶ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο, | καρίδων ἀδελφοί·

  Ω αδερφάκια των γαρίδων | και θαλασσινού πατέρα | ξακουσμένα εσείς παιδιά, | δώστε πήδους στ᾽ ακρογιάλι, | μπρος, χορό στην αμμουδιά!

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : κουρίς, κωρίς

Παράγωγα

• καριδάριον
• καρίδιον
• καριδόω

Πηγές

• καρίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• καρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.