καπνοπῶλις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καπνοπῶλις	αἱ	καπνοπώλιδες
γενική	τῆς	καπνοπώλιδος	τῶν	καπνοπωλίδων
δοτική	τῇ	καπνοπώλιδι	ταῖς	καπνοπώλισι(ν)
αιτιατική	τὴν	καπνοπῶλιν	τὰς	καπνοπώλιδᾰς
κλητική ὦ!		καπνοπῶλι		καπνοπώλιδες
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καπνοπῶλις > καπνοπώλ(ης) + κατάληξη θηλυκού -ις

Ουσιαστικό

καπνοπῶλις, -ιδος θηλυκό (καθαρεύουσα)

• (επάγγελμα) η καπνοπώλισσα

Πηγές

• «καπνοπώλης», θηλ. καπνοπῶλις-ιδος - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .