καμακώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

καμακώνω < καμάκι + -ώνω

Ρήμα

καμακώνω (παθητική φωνή: καμακώνομαι)

1. (κυριολεκτικά) χτυπάω ή τρυπάω με το καμάκι κάποιο αντικείμενο ή ζώο
2. (μεταφορικά) φλερτάρω, κάνω κόρτε

Άλλες μορφές

• (σπάνιο) καμακιάζω

Συγγενικά

• ακαμάκωτος
• καμάκωμα
• → δείτε τη λέξη καμάκι

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	καμακώνω	καμάκωνα	θα καμακώνω	να καμακώνω		καμακώνοντας
β' ενικ.	καμακώνεις	καμάκωνες	θα καμακώνεις	να καμακώνεις	καμάκωνε
γ' ενικ.	καμακώνει	καμάκωνε	θα καμακώνει	να καμακώνει
α' πληθ.	καμακώνουμε	καμακώναμε	θα καμακώνουμε	να καμακώνουμε
β' πληθ.	καμακώνετε	καμακώνατε	θα καμακώνετε	να καμακώνετε	καμακώνετε
γ' πληθ.	καμακώνουν(ε)	καμάκωναν καμακώναν(ε)	θα καμακώνουν(ε)	να καμακώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		καμάκωσα	θα καμακώσω	να καμακώσω		καμακώσει
β' ενικ.		καμάκωσες	θα καμακώσεις	να καμακώσεις	καμάκωσε
γ' ενικ.		καμάκωσε	θα καμακώσει	να καμακώσει
α' πληθ.		καμακώσαμε	θα καμακώσουμε	να καμακώσουμε
β' πληθ.		καμακώσατε	θα καμακώσετε	να καμακώσετε	καμακώστε
γ' πληθ.		καμάκωσαν καμακώσαν(ε)	θα καμακώσουν(ε)	να καμακώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω καμακώσει	είχα καμακώσει	θα έχω καμακώσει	να έχω καμακώσει
β' ενικ.	έχεις καμακώσει	είχες καμακώσει	θα έχεις καμακώσει	να έχεις καμακώσει
γ' ενικ.	έχει καμακώσει	είχε καμακώσει	θα έχει καμακώσει	να έχει καμακώσει
α' πληθ.	έχουμε καμακώσει	είχαμε καμακώσει	θα έχουμε καμακώσει	να έχουμε καμακώσει
β' πληθ.	έχετε καμακώσει	είχατε καμακώσει	θα έχετε καμακώσει	να έχετε καμακώσει
γ' πληθ.	έχουν καμακώσει	είχαν καμακώσει	θα έχουν καμακώσει	να έχουν καμακώσει

Μεταφράσεις

    καμακώνω

αγγλικά : spear (en) γαλλικά : harponner (fr)