κακο-

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κακο- < αρχαία ελληνική κακο- < κακός

Πρόθημα

κακο-

• πρώτο συνθετικό που προσδίδει στη σύνθετη λέξη τη σημασία του κακού, του δυσάρεστου, του δύσκολου, του άσχημου ή του πρόχειρου

Άλλες μορφές

• κακό-
• κακ-
• καχ-

Αντώνυμα

• καλο-
• καλλι-

Σύνθετα

• κακοαναθρεμμένος
• κακότροπος

Μεταφράσεις

    κακο-

αγγλικά : under- (en) ιταλικά : caco- (it)