θυΐς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	θυΐς	αἱ	θυῗδες
γενική	τῆς	θυῗδος	τῶν	θυΐδων
δοτική	τῇ	θυῗδῐ	ταῖς	θυῗσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	θυῗδᾰ	τὰς	θυῗδᾰς
κλητική ὦ!		θυΐς*		θυῗδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θυῗδε
γεν-δοτ	τοῖν		θυΐδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θυΐς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

θυΐς, -ῖδος θηλυκό

• άλλη μορφή του θυεία: γουδί

Πηγές

• θυΐς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.