του θανατά

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

του θανατά < είτε γενική ενικού υποθετικού τύπου *θανατάς, επιτατικού του θάνατος (< θάνατ(ος) + -άς (δηλαδή ο Χάρος, αυτός που ασχολείται με το θάνατο) ή (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική - *τοῦ θανατᾶν (του πεθαμού) < αρχαία ελληνική έναρθρο απαρέμφατο του θανατῶ (θανατόω)

→ δείτε τις λέξεις του, θανατά και θανατᾶν

Προφορά

ΔΦΑ : /tu‿θanaˈta/

Έκφραση

του θανατά αρσενικό

• (οικείο)
  1. (κυριολεκτικά, μεταφορικά) (είμαι) άρρωστος ή σε άσχημη κατάσταση, είτε ετοιμοθάνατος είτε σε κακά χάλια

     ↪ Τον παράτησε, κι αυτός έπεσε του θανατά, ήταν να τον κλαις.

     ≈ συνώνυμα: του πεθαμού

  2. (επιτατικό, κυριολεκτικά, μεταφορικά) πάρα πολύ

     ↪ βαριέμαι του θανατά

     ↪ είμαι τρομαγμένος του θανατά

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη θάνατος

Μεταφράσεις

    του θανατά