ενάρθρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ενάρθρωση	οι	εναρθρώσεις
γενική	της	ενάρθρωσης*	των	εναρθρώσεων
αιτιατική	την	ενάρθρωση	τις	εναρθρώσεις
κλητική		ενάρθρωση		εναρθρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εναρθρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ενάρθρωση < εν- + άρθρωση

Ουσιαστικό

ενάρθρωση θηλυκό

• (ανατομία): η φωλιάζουσα άρθρωση οστών, όπου το σφαίρωμα της άκρης ενός οστού κινείται μέσα σε μια κάψα άκρης άλλου οστού που το περιβάλλει, όπως π.χ. η άρθρωση του άνω άκρου του μηριαίου οστού στην κοτύλη της πυελικής ζώνης.

Μεταφράσεις

    ενάρθρωση