διαχυτικά

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διαχυτικά < διαχυτικός + -ά < αρχαία ελληνική διαχυτικός < διαχέω < διά + χέω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰew- (χέω, χύνω, ρέω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯a.çi.tiˈka/ & /ðʝa.çi.tiˈka/

Επίρρημα

διαχυτικά

• με διαχυτικό τρόπο, με διαχυτικότητα

Μεταφράσεις

    διαχυτικά

αγγλικά : effusively (en), demonstratively (en)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

διαχυτικά

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του διαχυτικό