διάγω

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διάγω < (λόγιο) αρχαία ελληνική διάγω < δι- + ἄγω. Συγχρονικά αναλύεται σε δι- + άγω

Προφορά

ΔΦΑ : /ðiˈa.ɣɔ/

συλλαβισμός : δι‐ά‐γω

Ρήμα

διάγω, πρτ.: διήγα, στ.μέλλ.: θα διαγάγω, αόρ.: διήγαγα (χωρίς παραθετικά)

• διαβιώνω, ζω τη ζωή μου με κάποιον τρόπο

  διάγει έντιμο βίο

  διάγει πλάνητα βίον (χωρίς μόνιμο τόπος διαμονής)

Συγγενικές λέξεις

• διαγωγή

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    διάγω

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

διάγω < (διά) δι- + ἄγω

Ρήμα

διάγω

1. (μεταβατικό) περνάω απέναντι κάτι
2. (αμετάβατο) εγώ περνάω απέναντι

Συγγενικές λέξεις

• διαγωγεύς
• διαγωγή
• διαγωγικός
• διαγώγιον

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• διάγω στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• διάγω στο ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.