δελεαστικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δελεαστικότης	αἱ	δελεαστικότητες
γενική	τῆς	δελεαστικότητος	τῶν	δελεαστικοτήτων
δοτική	τῇ	δελεαστικότητι	ταῖς	δελεαστικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	δελεαστικότητα	τὰς	δελεαστικότητας
κλητική ὦ!		δελεαστικότης		δελεαστικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

δελεαστικότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η δελεαστικότητα