βότειρα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	βότειρᾰ	αἱ	βότειραι
γενική	τῆς	βοτείρᾱς	τῶν	βοτειρῶν
δοτική	τῇ	βοτείρᾳ	ταῖς	βοτείραις
αιτιατική	τὴν	βότειρᾰν	τὰς	βοτείρᾱς
κλητική ὦ!		βότειρᾰ		βότειραι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βοτείρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		βοτείραιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βότειρα (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική βο(τήρ) (βοσκός) + -τειρα

Ουσιαστικό

βότειρα θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) θηλυκό του βοτήρ, προσωνυμία της θεάς Δήμητρας: που τρέφει, θρεπτική

Συγγενικά

• πολυβότειρα

Πηγές

• βότειρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.