βαρέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

βαρέω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

βαρέω

1. έλκω ή πιέζω προς τα κάτω
2. ζυγίζω
3. βαραίνω, νοιώθω βαρύς, είμαι βαρύς

   ※  3ος αιώνας κε ⌘ Πορφύριος, Περὶ ἀποχῆς ἐμψύχων (De absinentia), (1.54), @scaife.perseus

   ἀρθείσης γὰρ πολυτελείας, ἀρθείσης δὲ τῆς περὶ τὰ ἀφροδίσια πτοίας, τίς ἔξω φιλοτιμία, τίς λοιπὸν χρεία πλούτου ἀργοῦ, εἰς μηδὲν ἡμῖν χρησιμεύοντος, ἀλλὰ μόνον βαρήσοντος;

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 3 (γ. Ἰθακησίων ἐκκλησία καὶ Τηλεμάχου ἀποδημία.), στίχ. 139 (στίχοι 139-140)

   οἱ δ᾽ ἦλθον οἴνῳ βεβαρηότες υἷες Ἀχαιῶν, | μῦθον μυθείσθην, τοῦ εἵνεκα λαὸν ἄγειραν

   κι οι Αχαιοί προσήλθαν ζαλισμένοι, | με το κεφάλι τους βαρύ απ᾽ το κρασί, όπου οι Ατρείδες πήραν να εξηγούν τον λόγο που το πλήθος συναθροίστηκε.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Μαρωνίτης @greek-language.gr

4. (μεταφορικά) (στην παθητική φωνή) είμαι φορτωμένος, έχω επιβαρυνθεί, καταπιέζομαι

   ※  5ος/4oς αιώνας πκε ⌘ Πλάτων, Συμπόσιον, 203b

   ὁ οὖν Πόρος μεθυσθεὶς τοῦ νέκταρος— οἶνος γὰρ οὔπω ἦν—εἰς τὸν τοῦ Διὸς κῆπον εἰσελθὼν βεβαρημένος ηὗδεν.

   Ο Πόρος τότε μεθυσμένος από το νέκταρ -κρασί δεν υπήρχε ακόμη- βγήκε έξω στον κήπο του Δία και, καθώς είχε βαρύνει, έπεσε και κοιμήθηκε.

   Μετάφραση, Σταύρος Τσιτσιρίδης, @greek-language.gr

   ΣτΕ:Η Διοτίμα, αφού έχει αποδείξει στον Σωκράτη ότι ο Έρως δεν είναι θεός, αναπτύσσει τη δική της άποψη στην ερώτηση του Σωκράτη για τη φύση του Έρωτα.

5. συσσωρεύω φορτίο
6. επιβαρύνω με φόρο

Συγγενικά

• ἀκροβαρέω
• ἐπιβάρεσις
• ἐπιβαρέω
• ἰσοβαρέω
• καρηβαρέω
• καταβαρέω
• ναυβαρέω
• οἰνοβαρέω
• συμβαρέω
• ὑπερβαρέω
• βαρέως

→ και δείτε τη λέξη βαρύς

Πηγές

• βαρέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βαρέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.