βάραθρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	βάραθρον	τὰ	βάραθρᾰ
γενική	τοῦ	βαράθρου	τῶν	βαράθρων
δοτική	τῷ	βαράθρῳ	τοῖς	βαράθροις
αιτιατική	τὸ	βάραθρον	τὰ	βάραθρᾰ
κλητική ὦ!		βάραθρον		βάραθρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βαράθρω
γεν-δοτ	τοῖν		βαράθροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βάραθρον < + -θρον → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

βάραθρον ουδέτερο

• βάραθρο

Πηγές

• βάραθρον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βάραθρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.