αἰώρησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	αἰώρησῐς	αἱ	αἰωρήσεις
γενική	τῆς	αἰωρήσεως	τῶν	αἰωρήσεων
δοτική	τῇ	αἰωρήσει	ταῖς	αἰωρήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	αἰώρησῐν	τὰς	αἰωρήσεις
κλητική ὦ!		αἰώρησῐ		αἰωρήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αἰωρήσει
γεν-δοτ	τοῖν		αἰωρησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αἰώρησις < αἰωρέω

Ουσιαστικό

αἰώρησις θηλυκό

1. κρέμασμα
2. το να κρατά κανείς κάτι μετέωρο στον αέρα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη αἰωρέω

Πηγές

• αἰώρησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.