αἰγίνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	αἰγίνη	αἱ	...?...αι
γενική	τῆς	αἰγίνης	τῶν	αἰγινῶν
δοτική	τῇ	αἰγίνῃ	ταῖς	αἰγίναις
αιτιατική	τὴν	αἰγίνην	τὰς	αἰγίνᾱς
κλητική ὦ!		αἰγίνη		...?...αι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αἰγίνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		αἰγίναιν
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την προσωδία του δίχρονου φωνήεντος στην παραλήγουσα. Δεν γνωρίζουμε πώς τονίζεται η ονομαστική πληθυντικού.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αἰγίνη < προελληνική . Παραδοσιακά είχε συνδεθεί με το αἴξ

Ουσιαστικό

αἰγίνη θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή φυτό) αγιόκλημα, αιγόκλημα

Συνώνυμα

• περικλύμενον

Πηγές

• αἰγίνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.