αἴγινος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

αἴγινος < αρχαία ελληνική αἴξ, αἰγ- + -ινος

Επίθετο

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	αἴγινος	τὸ	αἴγινον
γενική	τοῦ/τῆς	αἰγίνου	τοῦ	αἰγίνου
δοτική	τῷ/τῇ	αἰγίνῳ	τῷ	αἰγίνῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	αἴγινον	τὸ	αἴγινον
κλητική ὦ!		αἴγινε		αἴγινον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	αἴγινοι	τὰ	αἴγινᾰ
γενική	τῶν	αἰγίνων	τῶν	αἰγίνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	αἰγίνοις	τοῖς	αἰγίνοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	αἰγίνους	τὰ	αἴγινᾰ
κλητική ὦ!		αἴγινοι		αἴγινᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αἰγίνω	τὼ	αἰγίνω
γεν-δοτ	τοῖν	αἰγίνοιν	τοῖν	αἰγίνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αἴγινος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) γίδινος, κατσικίσιος

Συνώνυμα

• αἰγικός
• αἴγειος

Ουσιαστικό

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	αἴγινος	οἱ	αἴγινοι
γενική	τοῦ	αἰγίνου	τῶν	αἰγίνων
δοτική	τῷ	αἰγίνῳ	τοῖς	αἰγίνοις
αιτιατική	τὸν	αἴγινον	τοὺς	αἰγίνους
κλητική ὦ!		αἴγινε		αἴγινοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αἰγίνω
γεν-δοτ	τοῖν		αἰγίνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αἴγινος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή , φυτό) είδος δηλητηριώδους φυτού

  ※  κώνειον· οἱ δὲ αἴγινος (Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς, 4.78)

Συνώνυμα

• κώνειον

Συγγενικά

• Αἰγίνιον

→ και δείτε τη λέξη αἴξ

Πηγές

• αἴγινος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.