ἀπόσμηξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀπόσμηξῐς	αἱ	ἀποσμήξεις
γενική	τῆς	ἀποσμήξεως	τῶν	ἀποσμήξεων
δοτική	τῇ	ἀποσμήξει	ταῖς	ἀποσμήξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀπόσμηξῐν	τὰς	ἀποσμήξεις
κλητική ὦ!		ἀπόσμηξῐ		ἀποσμήξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀποσμήξει
γεν-δοτ	τοῖν		ἀποσμηξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀπόσμηξις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀπόσμηξις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η απόσμηξη

Πηγές

• ἀπόσμηξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.