ανασκολόπιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανασκολόπιση	οι	ανασκολοπίσεις
γενική	της	ανασκολόπισης*	των	ανασκολοπίσεων
αιτιατική	την	ανασκολόπιση	τις	ανασκολοπίσεις
κλητική		ανασκολόπιση		ανασκολοπίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανασκολοπίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανασκολόπιση < ελληνιστική κοινή ἀνασκολόπισις

Ουσιαστικό

ανασκολόπιση θηλυκό

• άλλη μορφή του ανασκολοπισμός