Πολίχνα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πολιχνα-
ονομαστική	ἡ	Πολίχνᾰ	αἱ	Πολίχναι
γενική	τῆς	Πολίχνης	τῶν	Πολιχνῶν
δοτική	τῇ	Πολίχνῃ	ταῖς	Πολίχναις
αιτιατική	τὴν	Πολίχνᾰν	τὰς	Πολίχνᾱς
κλητική ὦ!		Πολίχνᾰ		Πολίχναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Πολίχνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Πολίχναιν
Η προσωδία, όπως στον πληθυντικό πολίχναι σε κείμενα.
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Πολίχνα < πολίχνη

Κύριο όνομα

Πολίχνα, -ης θηλυκό

• αττικός τύπος του Πολίχνη, ονομασία πόλεων της Ελλάδας

  ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 8, 14.3 @perseus.tufuts.edu

  διαβάντες τε εὐθὺς οἱ Κλαζομένιοι ἐς τὴν ἤπειρον τὴν Πολίχναν ἐτείχιζον

Πηγές

• Πολίχνα, πολίχνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.