ὄροβος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὄροβος	οἱ	ὄροβοι
γενική	τοῦ	ὀρόβου	τῶν	ὀρόβων
δοτική	τῷ	ὀρόβῳ	τοῖς	ὀρόβοις
αιτιατική	τὸν	ὄροβον	τοὺς	ὀρόβους
κλητική ὦ!		ὄροβε		ὄροβοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀρόβω
γεν-δοτ	τοῖν		ὀρόβοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὄροβος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ὄροβος αρσενικό

• (φυτό) είδος οσπρίου το οποίο χρησιμοποιούνταν ως τροφή ζώων, ο όροβος

Συγγενικά

• ὀροβοειδής
• ὀροβοφαγέω
• ὀροβοφόρος
• ὀροβώδης

Πηγές

• ὄροβος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.