differentiate

Αγγλικά (en)

ενεστώτας	differentiate
γ΄ ενικό ενεστώτα	differentiates
αόριστος	differentiated
παθητική μετοχή	differentiated
ενεργητική μετοχή	differentiating

Ρήμα

differentiate ^(en)

1. (μεταβατικό και αμετάβατο) διαφοροποιώ, διακρίνω, ξεχωρίζω, αντιλαμβάνομαι τη διαφορά που χωρίζει κάποιον ή κάτι από κάποιον ή από κάτι άλλο

   ⮡  We must differentiate the situation of unemployment from that of voluntarily abstaining from work.

   Πρέπει να διαφοροποιήσουμε την κατάσταση της ανεργίας από εκείνη της εθελούσιας αποχής από την εργασία.

   ⮡  I differentiate between right from wrong.

   Διακρίνω το καλό από το κακό.

   ⮡  The twins are so alike that I can’t differentiate between them.

   Τα δίδυμα είναι τόσο όμοια που δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη tell apart

2. (μεταβατικό) διαφορίζω, ξεχωρίζω, είμαι η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες έννοιες ή πράγματα

   ⮡  Reason differentiates man from other animals.

   Το λογικό διαφορίζει τον άνθρωπο από τα άλλα ζώα.

   ⮡  What differentiates him from his colleagues is his sense of humor.

   Εκείνο που τον ξεχωρίζει από του συναδέλφους του είναι η αίσθηση του χιούμορ.

   ≈ συνώνυμα: distinguish

3. (μαθηματικά) υπολογίζω την παράγωγο μιας συνάρτησης

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη different

Πηγές

• differentiate - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 480, 613. ISBN 9780194325684. , λήμμα: κρίνω, ξεχωρίζω