ὅ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

ὅ ουδέτερο

• (αναφορική αντωνυμία) ονομαστική και αιτιατική ενικού, ουδέτερου γένους του ὅς: το οποίο

Κλίση

η αναφορική αντωνυμία «ὅς»
	ενικός			πληθυντικός			δυϊκός
↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	όλα τα γένη	θηλυκό (σπάνια)
ονομαστική	ὅς	ἥ	ὅ	οἵ	αἵ	ἅ	ὥ	(ᾱ) ἅ
γενική	οὗ	ἧς	οὗ	ὧν			οἷν	αἷν
δοτική	ᾧ	ᾗ	ᾧ	οἷς / οἷσι(ν)	αἷς	οἷς / οἷσι(ν)	οἷν	αἷν
αιτιατική	ὅν	ἥν	ὅ	οὕς	ἅς (ᾱ)	ἅ	ὥ	(ᾱ) ἅ
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες
επική κλίση σημειώνονται οι διαφορετικοί τύποι
↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό & ουδέτερο	θηλυκό
ονομαστική
γενική	ὅου	ἕης	ὅου
δοτική					ᾗς / ᾗσι(ν)
αιτιατική
Κατηγορία:Επικοί τύποι