ὅ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

ὅ ουδέτερο

• (αναφορική) , ουδέτερο του ὅς στην ονομαστική και αιτιατική του ενικού: το οποίο