ὀπισθοκρηπίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὀπισθοκρηπίς	αἱ	ὀπισθοκρηπῖδες
γενική	τῆς	ὀπισθοκρηπῖδος	τῶν	ὀπισθοκρηπίδων
δοτική	τῇ	ὀπισθοκρηπῖδῐ	ταῖς	ὀπισθοκρηπῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ὀπισθοκρηπῖδᾰ	τὰς	ὀπισθοκρηπῖδᾰς
κλητική ὦ!		ὀπισθοκρηπίς*		ὀπισθοκρηπῖδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀπισθοκρηπῖδε
γεν-δοτ	τοῖν		ὀπισθοκρηπίδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀπισθοκρηπίς < ὀπισθο- + κρηπίς

Ουσιαστικό

ὀπισθοκρηπίς, -ῖδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (υπόδηση) είδος παπουτσιού

Πηγές

• ὀπισθοκρηπίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.