Ἑστιαιῶτις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἑστιαιῶτις	αἱ	Ἑστιαιώτιδες
γενική	τῆς	Ἑστιαιώτιδος	τῶν	Ἑστιαιωτίδων
δοτική	τῇ	Ἑστιαιώτιδῐ	ταῖς	Ἑστιαιώτισῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Ἑστιαιῶτιν	τὰς	Ἑστιαιώτιδᾰς
κλητική ὦ!		Ἑστιαιῶτι		Ἑστιαιώτιδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἑστιαιώτιδε
γεν-δοτ	τοῖν		Ἑστιαιωτίδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἑστιαιῶτις < Ἱστίαι(α) + -ῶτις

Κύριο όνομα

Ἑστιαιῶτις θηλυκό

• (ιστορία) Εστιαιώτιδα

Άλλες μορφές

• Ἱστιαιῶτις

Συγγενικά

• Ἑστίαια
• Ἑστιαιεύς
• Ἑστιαῖος
• → δείτε και τη λέξη Ἱστίαια

Πηγές

• Ἑστιαιῶτις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.