Ἐρατώ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ	Ἐρατώ
γενική	τῆς	Ἐρατοῦς
δοτική	τῇ	Ἐρατοῖ
αιτιατική	τὴν	Ἐρατώ
κλητική ὦ!		Ἐρατοῖ
3η κλίση, ομάδα 'ἠχώ', Κατηγορία 'ἠχώ' όπως «ἠχώ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἐρατώ < ἔρως • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Κύριο όνομα

Ἐρατώ

• (ελληνική μυθολογία) Ερατώ, μία από τις εννέα Μούσες, η προστάτιδα της ερωτικής ποίησης

Πηγές

• Ἐρατώ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἐρατώ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.