ἐπαναστάτις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐπαναστάτις	αἱ	ἐπαναστάτιδες
γενική	τῆς	ἐπαναστάτιδος	τῶν	ἐπαναστατίδων
δοτική	τῇ	ἐπαναστάτιδι	ταῖς	ἐπαναστάτισι(ν)
αιτιατική	τὴν	ἐπαναστάτιν	τὰς	ἐπαναστάτιδας
κλητική ὦ!		ἐπαναστάτι		ἐπαναστάτιδες
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

ἐπαναστάτις, -ιδος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) επαναστάτρια, επαναστάτισσα

Πηγές

• «ἐπαναστάτης (& ἐπαναστάτις, -ιδος)» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .