Ἀμαρυνθίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἀμαρυνθίς	αἱ	Ἀμαρυνθίδες
γενική	τῆς	Ἀμαρυνθίδος	τῶν	Ἀμαρυνθίδων
δοτική	τῇ	Ἀμαρυνθίδῐ	ταῖς	Ἀμαρυνθίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Ἀμαρυνθίδᾰ	τὰς	Ἀμαρυνθίδᾰς
κλητική ὦ!		Ἀμαρυνθίς*		Ἀμαρυνθίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀμαρυνθίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀμαρυνθίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀμαρυνθίς < Ἀμάρυνθ(ος) + -ίς

Ουσιαστικό

Ἀμαρυνθίς θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) (πατριδωνυμικό) γυναίκα καταγόμενη από την Αμάρυνθο (Ἀμάρυνθος)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἀμάρυνθος

Πηγές

• Ἀμαρυνθίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.