Ἀβρινάται

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Ἀβρινάται
γενική	τῶν	Ἀβρινατῶν
δοτική	τοῖς	Ἀβρινάταις
αιτιατική	τοὺς	Ἀβρινάτᾱς
κλητική ὦ!		Ἀβρινάται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Ἀβρινάτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν	Ἀβρινάταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀβρινάται < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Ἀβρινάται αρσενικό στον πληθυντικό (ελληνιστική κοινή)

• (εθνικό όνομα) ονομασία αρχαίου λαού του Πόντου, που αναφέρει ο Στέφανος Βυζάντιος

Πηγές

• Ἀβρινάται - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.