ἄρκευθος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἄρκευθος	αἱ	ἄρκευθοι
γενική	τῆς	ἀρκεύθου	τῶν	ἀρκεύθων
δοτική	τῇ	ἀρκεύθῳ	ταῖς	ἀρκεύθοις
αιτιατική	τὴν	ἄρκευθον	τὰς	ἀρκεύθους
κλητική ὦ!		ἄρκευθε		ἄρκευθοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀρκεύθω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀρκεύθοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄρκευθος, ήδη τον 5ο αιώνα στον Ιπποκράτη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἄρκευθος, -ου θηλυκό

• (φυτό) διάφορα είδη θαμνώδους δέντρου του γένους Juniperus, όπως η άρκευθος

Παράγωγα

• Ἀρκεύθη
• ἀρκευθιδίτης
• ἀρκεύθινος
• ἀρκευθίς
• ἀρκευθίτης οἶνος
• Ἄρκευθος

Πηγές

• ἄρκευθος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.